De eerste week van Advent – De kaars van de Hoop en Verwachting
De meeste kerken hebben tijdens de Advent periode een adventskrans met vier kaarsen aan de buitenkant en een kaars in het midden. In sommige kerken wordt elke week een nieuwe kaars aangestoken, in de aanloop naar Kerstmis. En op Kerstmis of Kerstavond steken ze de middelste kaars aan. Elke kaars vertegenwoordigt iets zoals hoop, vreugde, vrede, vertrouwen, enz.
De eerste kaars is de kaars van hoop en verwachting. Met deze kaars van hoop voor Advent mogen wij erop vertrouwen dat wij hoop mogen hebben dat God de profetieën over Jezus in het Oude Testament zal vervullen. Hoop stelt ons niet teleur, staat in Romeinen 5:5. En de Hongaarse filosoof Vaclav Havel bemoedigd velen van ons met zijn gedicht over ‘de weg van de hoop’.
Hieronder deel ik met jullie wat de eerste kaars van advent voor mij betekent; als Pastor en als persoon.
Liturgische kleur van de eerste week en zondag van advent
De eerste week van de advent en de eerste zondag van de advent markeren het begin van het adventsseizoen in de christelijke liturgische kalender. Advent is voor mij een periode van voorbereiding en anticipatie op de viering van de geboorte van Jezus Christus op Eerste Kerstdag.
Elk van de vier adventsweken heeft voor mij een specifiek thema en de eerste week stel ik meestal in het teken van “Hoop” of “Verwachting”.
Eerste zondag van de advent:
Op de eerste zondag van de advent steek ik thuis de eerste kaars op de adventskandelaar aan.
Deze kaars wordt de “kaars van de Hoop” genoemd en symboliseert de verwachting van de komende Messias en de hoop die Hij de wereld brengt. De Schriftlezingen en gebeden in mijn stilte uren – tijdens deze week – richten zich vaak op de profetieën in het Oude Testament over de beloofde Verlosser en de verwachting van Zijn komst.
Eerste week van de advent:
Tijdens de eerste week van de advent denk ik, als christen, na over het thema hoop en het idee dat de komst van Christus’ hoop brengt aan een wereld die verlossing nodig heeft. Het is voor mij een tijd om als gelovige in stilte te mediteren over de profetieën in de Bijbel, zoals die in het boek Jesaja, de geboorte van de Messias voorspellen. De liturgische kleur die bij deze week hoort is meestal paars of blauw, als symbool van voorbereiding en vooruitzicht. Aan elke kaars heb ik witte linten hangen, maar varieer weleens met andere kleuren.
Naast het aansteken van de adventskaarsen en het doen van specifieke Schriftlezingen en gebeden, gebruik ik deze tijd om mijn adventsdevoties en voorbereidingen voor de kerstperiode te beginnen; zowel geestelijk als praktisch. Het is een tijd van hoopvol en gelovig wachten op de komst van Christus, niet alleen ter herinnering aan Zijn historische geboorte, maar ook in afwachting van Zijn wederkomst.
Door de innerlijke ontmoeting met Christus ontstaat hoop. Gods hoop is als iets vol leven en vreugde, staat er op de website van de Protestantse kerk.
Ervaar je het op dit moment ook zo? Wat betekent hoop voor jou?
Met onderstaand gebed wordt een ieder van ons aangemoedigd om vanuit die hoop te leven en dit te delen met de mensen om ons heen.
Gebed – Hoop en Verwachting
Als een nog niet gezongen lied dat in de verte zachtjes klinkt,
als de eerste pennenstreek op een onbeschreven blad,
als bloesem die haast barst uit de knop,
zo is Uw hoop, o God:
vol schoonheid en ruimte en vreugde.
Met wie verlangen naar liederen vol zuiverheid,
naar verhalen zonder grenzen,
naar levenslust die uit zijn voegen barst.
bid ik om Uw hoop, o God:
zuiver, grenzeloos en levendig.
Laat mij zingen en spelen,
schrijven, praten en bidden,
luisteren en steeds weer verstaan.
Laat mij leven uit Uw hoop, o God:
ontvangend, dragend en delend.
Amen
(bron: www.petrus.protestantsekerk.nl)
