40-DAGENTIJD 2025

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – Aswoensdag 5 maart 2025
Wat dreef ons toch, de goede Geest
of was het de verderver?
In de woestijn, verzwakt, verweesd,
je vast, houdt stand, wordt sterker;
je sluit geen duivels slotakkoord
en durft te leven op Gods woord.
Andries Govaart, De weg die je goed doet, lied 183: 1
Wat dreef ons toch?
De veertigdagentijd is een tijd van inkeer en voorbereiding op het licht van Pasen.
Inkeer begint met stilstaan en terugkijken. En – heel wezenlijk – met het zoeken
naar woorden bij wat we zien. Ook als we daar niet of nauwelijks woorden voor
kunnen vinden, of deze niet zomaar durven delen, hebben we de diepgaande vragen
van een ander nodig om bij onszelf te komen. Wat dreef ons? Voor welke dilemma’s
en aanvechtingen hebben wij gestaan en hoe zijn we daarmee omgegaan?
Een mens te zijn op aarde kent vele aanvechtingen. Onze eerste reactie daarop
wordt vaak door angst ingegeven. In The Courage to Be onderscheidt Paul Tillich drie
soorten angst: de angst voor dood en noodlot, angst voor schuld en oordeel, en
angst voor leegte en zinloosheid. Elk voerend naar een eigen woestijn met
beproevingen. Daarom hebben we elkaar hard nodig om die ene vraag te blijven
stellen: Waar halen wij, bewoners van deze kwetsbare aarde, in deze tijd vol onrust,
het lef vandaan om te blijven hopen op de goede Geest die naar het leven leidt?
Corja Bekius

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 6 maart 2025
Bij het begin van de 40-dagentijd leest de Kerk van Jezus Christus het evangelie van de verzoeking van
Jezus in de woestijn (o.a. Lucas 4:1 e.v.).
De 40-dagentijd is de woestijnreis van Jezus. Het gaat daarbij om de weg van God of de weg van de
duivel. Het is de Heilige Geest die Jezus naar de woestijn leidt. Dit alles is opgenomen in Gods plan.
Het “testen” van de Messias Jezus moet gezien worden als het “testen” van de doop van Jezus.
Hij die de Zoon van God is, Hij die als zodanig de doop heeft ondergaan, Hij wordt naar de woestijn
geleid om verzocht te worden. Woestijn betekent in dit geval: helemaal op God zijn aangewezen:
geen water beneden, geen water van boven, graan noch gras.
Niets in eigen handen, alles afhankelijk van God.
Het kan zijn -het kan- dat ook wij door de Geest in de woestijn worden gedreven.
Mocht het zo zijn, dan mogen wij weten en ook geloven, dat God Zich in de nabijheid van de boze
geplaatst heeft, en wel tegenover de boze.
Daarom: alleen maar van God uit leven.
Door Gods genade………… alleen maar op God mijn vertrouwen stellen.
Een mens te zijn op aarde in deze wereldtijd,
is leven van genade buiten de eeuwigheid,
is leven van de woorden die opgeschreven staan
en net als Jezus worden die ’t ons heeft voorgedaan.
LB 538:1, Willem Barnard
Door: Humbert Hessen

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 7 maart 2025
Er is wel eens gezegd: wie nog blij kan zijn, heeft zeker het nieuws nog niet gezien. En hoewel de
wereld misschien in elke periode ‘in brand staat’, lijkt deze uitspraak nu toepasselijker dan ooit. We
hebben allemaal de krantenkoppen gezien, die hoeven hier niet herhaald te worden.
Belangrijker is de vraag: hoe kunnen we hiermee omgaan? Je kunt je van het nieuws afsluiten, je
kunt de moed opgeven of cynisch worden. Dat is een aanvechting in onze tijd. Maar hoe kunnen we
hoop blijven houden? Filippo Neri (1515-1595) was priester, spiritueel raadsman en iemand die zich
bekommerde om armen, zieken en gemarginaliseerden, bv prostituees. Van hem is deze uitspraak
bewaard:
“Vreugde maakt ons hart sterker, zodat we het goede leven kunnen blijven leiden; als je de Ene wilt
volgen, dien je dus altijd opgewekt en vol goede moed te zijn”.
Innerlijke vreugde ‘cultiveren’ doen we door het contact met de Bron niet te verliezen. En dat kan zich
vervolgens praktisch uiten. We kunnen onze intuïtie volgen en kijken wat er op ons pad komt. Vrede
in je eigen familie bewaren of herstellen. Helpen de wijk te vergroenen. Wat we met hart en ziel
doen, verspreidt zich verder.
Vincent Duindam

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 8 maart 2025
‘Internationale dag van de Vrouw’
Direct na zijn doop beleeft Jezus gedurende veertig dagen de aanvechting door de
duivel in de woestijn. Hij ziet af van eten en drinken, stelt het geestelijk voedsel,
Gods Woord, boven alles.
Jezus wil de openbaring van zijn identiteit begrijpen die de Vader hem bij de doop
gaf: “Gij zijt mijn geliefde Zoon, mijn welbehagen rust op u”. Hij begint een periode
van zelfverloochening waarin hij tot zichzelf komt en de verleidingen van de duivel
weerstaat.
Hebben ook wij niet behoefte om ons terug te trekken na een of meer heftige
gebeurtenissen? Het perspectief op het leven kan door allerlei activiteit en ruis
worden vervaagd. Om dicht bij onszelf te blijven moeten we ons weleens afsluiten.
Laat anderen ons die gelegenheid geven, niet ongeduldig trappelend vragen:
‘Wanneer ben je er weer voor ons?’ We kunnen pas onze eigen keuzes maken door te
reflecteren op wat wezenlijk is.
Een goede veertigdagentijd gewenst!
Ria Geel-Efdée

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 9 maart 2025
De gedachte aan morgen dreigt als een schaduw over vandaag te hangen.
Machtsgeile autocraten blijken hele samenlevingen te kunnen manipuleren. Oorlog
voeren behoort tot ‘het nieuwe normaal’. Mensen in nood wordt de deur gewezen.
Hebzucht is de regel, solidariteit wordt als naïef weggezet. De moed zakt je in de
schoenen. Heeft je geloof in recht en vrede, in verbondenheid en menselijkheid
gefaald? Is je inzet tevergeefs geweest? Je weet het niet. Het is een tijd van rouwen
om de dromen die niet uitkomen. En rouwen mag. Rouwen heeft twee kanten: die
van het verlies én die van het bergen van de herinnering als een kostbare band. De
aanvechting bestaat erin alleen het verlies te zien. Niemand neemt je echter die
band af met de waarden waaruit je leeft en waarvoor je strijdt. Als Jezus zijn
woestijnervaringen heeft, is zijn reactie: ‘Stel de Heer niet op de proef!’. Laat je dus
niet afsnijden van je hart!
Joris Vercammen

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 10 maart 2025
Een stem daagt uit en bidt en smeekt:
maak heel wat is gebroken.
Ontvang de Geest. Jij, heb het lef;
recht zal worden gesproken.
Wat dreef ons toch, de goede Geest
of was het de verderver?
In de woestijn, verzwakt, verweesd,
je vast, houdt stand, wordt sterker;
je sluit geen duivels slotakkoord
en durft te leven op Gods woord.
Andries Govaart, De weg die je goed doet, lied 183: 1
Wat dreef ons toch?
De goede Geest, of was het de verderver?
Als ik even stil sta bij die eerste regel herken ik zoveel moeilijke momenten in het
leven van ‘ons’ mensen. ‘Wat dreef u, wat bezielde u, toen u …’, kan een rechter aan
een zwijgende verdachte vragen. ‘Wat dreef je, wat inspireerde je, …’, kan de vrouw
aan de kant vragen aan de vrouw die de drenkeling achterna sprong en die met veel
risico’s bovenhaalde. Vaak blijft een antwoord uit. ‘Ik dacht niet goed na’, dat kunnen
zowel de verdachte als de redder zeggen. Toch, die vrouw die in het water een mens
achterna sprong, kan later zeggen: ‘Ik had mezelf niet meer onder ogen kunnen
komen als ik het niet gewaagd had.’ Ze durfde, omdat het leven, ook van die ander,
haar veel waard was. Dat is leven als klank in het hemels akkoord.
Geschreven door: Roel Bosch

Dagelijkse overweging in de 40-dagentijd 2025 – 11 maart 2025
Op ons raam een vredesduif poster, opgehangen uit diepe bezorgdheid, toen na de
moorddadige aanslag van Hamas de situatie in Israël enorm begon te escaleren.
Denkend aan onze vriend Daniel daar, die veel Palestijnse vrienden heeft; denkend
ook aan “Tent of Nations”, christelijke Palestijnen met wie parochianen jarenlange
contacten hebben, die een bord op hun land hebben geplaatst: “Wij weigeren
vijanden te zijn”. Mensen voor wie ik diep respect heb. Na de verwarring door het
verbale geweld van Trump over Oekraïne dacht ik: zal ik de poster er maar af halen?
In de krant bleek die arme vredesduif ook onnozel en zelfs verdacht van Russische
desinformatie. En toch.
Deze week horen we over de aanvechtingen van Jezus, hoe hij, nadat zijn missie
duidelijk is geworden, worstelt met de verleiding van macht, van populariteit, van
hoogmoed. Een Messias, die in zijn eigen hart kijkt, daarna in staat is mensen heel
realistisch te bekijken, ziet wat zijzelf nog niet zien. En die – in net zulke
weerbarstige tijden als de onze – tot ons spreekt over bidden voor je vijand, over de
andere wang, over ‘zalig de vredestichters’. Die zelf een andere weg dan geweld
waarmaakt in leven en sterven. Hij blijft mijn kompas. De poster hangt er nog.
Nelleke Spiljard